Z bólem w dolnej części pleców zna prawie każdy. Takie dolegliwości jak rwa kulszowa, postrzał, - bardzo częste przyczyny czasowej niezdolności do pracy, zwłaszcza u osób zatrudnionych do pracy fizycznej. Najczęściej ból pleców wiąże się ze zmianami w kręgosłupie lędźwiowo, do których trzeba podejść bardzo poważnie. Choć ból w okolicy lędźwiowej może być wynikiem wad wrodzonych kręgosłupa i więzadeł, ostre i przewlekłe infekcje, zatrucia lub nawet raka.
Ból w dole pleców czasami bardzo silne, a czasami człowiek przenosi je dość łatwo. Rzecz w tym, że reakcje na ból indywidualne, wpływ na zdrowie psychiczne oraz wiekowe czynniki. W starszym wieku ból korzonków nerwowych bardzo silne, choć zwykle percepcja bólu u osób w podeszłym wieku zmniejszona. A u pacjentów z chorobami psychicznymi wrażliwość na ból jest znacznie zmniejszona, w tym i podczas lędźwiowo-krzyżowy zapaleniu korzonków nerwowych.
Ból - trudne przetwórczy mechanizm, jej czasami nazywane "stróżujący" zdrowia. Spowodowane zewnętrznych lub problemami w organizmie, ona sygnalizuje niebezpieczeństwo. Po otrzymaniu bólu sygnał, organizm włącza mechanizmy ochrony przed niekorzystnym działaniem. Dzięki ból szereg procesów patologicznych ujawniają się wcześniej niż pojawiają się jakieś zewnętrzne objawy choroby. Tak, że ból odgrywają pozytywną rolę: dają znać o tym, że nadszedł czas, aby działać. Jeśli masz bóle w dole pleców i sacrum, nie zwlekaj odwołanie się do lekarza. Pamiętaj wschodnią mądrość: "Wylecz chorobę lekkie, aby nie musiał leczyć ciężką".
U jednej trzeciej pacjentów biodrowego ból spowodowane przez zmiany dystroficzne w kręgosłupie, które noszą wspólną nazwę "dyskopatia". Dyskopatia - kompleks zmian kości i więzadeł kręgosłupa, z powodu degeneracji krążków międzykręgowych. Ponadto, przy osteochondroza kręgosłupa mogą kształtować się kostne przyrosty - jako kostne, które drażnią korzenie nerwów i wrażliwe zakończenia nerwowe kręgosłupa i więzadeł, powodując tępy bóle ból w plecach.
Międzykręgowych dysków stanowią wypukłe soczewki, w formie odpowiednich małe wgłębienia na powierzchni kręgów. Z wiekiem dyski tracą wilgoci, suszy, w nich pojawiają się pęknięcia, pęknięcia i szczeliny. W wyniku krąg staje się mobilny i może się zsunąć z dysku, co powoduje zwężenie otworu międzykręgowego i do zagęszczania odbywającego się tutaj kręgowego nerwowego grzbietu. Kręgi odcinka lędźwiowego najbardziej mobilne i jednocześnie doświadczają maksymalne obciążenie podczas podnoszenia ciężarów. Dlatego dyski między nimi są najbardziej narażone na odkształcenia.
Cierpiący odcinka osteoporozą odczuwają silny ból, i wynika to nie tylko mechaniczne podrażnienie korzeni nerwowych: po przerwaniu błony i ściany krążka zwolnione substancje drażniące receptory bólowe.
W bardziej zaawansowanym stadium choroby dyski wystaje, tworząc tak zwaną mezhpozvonkovuyu przepukliny, która zwykle występuje u osób w średnim i podeszłym wieku. Najczęściej dotyczy dysków odcinka lędźwiowego kręgosłupa, ponieważ międzykręgowych otwory między IV i V lędźwiowy kręgami i między V odcinka na karku i sacrum - najbardziej wąskie, a odbywające się w nich korzenie nerwowe - najbardziej masywne. mezhpozvonkovaya przepuklina jest bardzo niebezpieczna. I rzecz nie tylko w tym, że ona uciska korzenie nerwowe, powodując ból typu lędźwiowo-krzyżowych rwy kulszowej. Masywna przepuklina dysku naciska na rdzeń kręgowy, co może prowadzić do utraty czucia lub nawet paraliżu nóg, a także do zaburzeń w oddawaniu moczu.
Dla przepuklina dysku lędźwiowego charakteryzują następujące objawy: "rozpórki" - chory po to, aby stać zmuszony opierać się rękoma na kolana lub krzesło, aby zmniejszyć obciążenie na uszkodzoną płytę; "poduszki" - brak możliwości położyć się na brzuchu, podkładając pod niego poduszkę; "lądowania" - chory, próbując podnieść coś z podłogi, nie pochyla się, a przyczajony na udach.
Jedną z głównych przyczyn osteochondroza kręgosłupa - zaburzenia przemiany tłuszczów i soli wymiany substancji. Czasami dyskopatia występuje jako skutek nieprawidłowości rozwoju krążków międzykręgowych, ich wrodzonej niższości. Do zewnętrznych czynników, współczesny rozwój i zaostrzenia choroby zwyrodnieniowe dysku lędźwiowego, zalicza się: wysoką wilgotność, wahania temperatury, przeciągi; znaczące i długotrwałe napięcie mięśni i układu mięśniowo-więzadeł lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa; jego mechaniczne urazy i przewlekłe infekcje.
Najczęściej diagnoza przy silnych bólach pleców - rwa kulszowa. Przez długi czas uważano, że to choroba zakaźna pochodzenie. Jednak praktyka pokazuje, że u chorych zwykle nie zwiększa się temperatura ciała, nie zwiększa się liczba białych krwinek we krwi i płynie mózgowo-rdzeniowym. Rwa kulszowa prawie nie chorują dzieci. To znaczy, że w większości przypadków mało prawdopodobne, aby przyczyną rwy kulszowej może być infekcja.
Naprawdę, rwa kulszowa - jeden z najczęstszych objawów choroby zwyrodnieniowe dysku. Ból odcinka lędźwiowo-aitch dziedzinie w tej chorobie może być zarówno ostrej, jak i głupi. Ona zazwyczaj jednostronna, oddaje w pośladek, tylną powierzchnię uda i zewnętrznej powierzchni podudzia. Ból korzonków nerwowych może nasilać się przy zmianie pozycji ciała, chodzenie, kaszel, kichanie, wysiłku. Czasami łączy się z uczuciem drętwienia, mrowienia, pełzające, pieczenie, świąd. Zwiększa wrażliwość skóry, bolesne mięśnie bioder, pośladków, nóg.
Objawy rwy kulszowej jest wyrażona. U pacjenta zmieniają się chód, postawa, pojawiają się charakterystyczne ruchy i pozy. Podczas chodzenia on pochyla tułów do przodu i w kierunku zdrowej nogi. W pozycji stojącej noga jest wygięta, co zmniejsza napięcie nerwowe polaków. Ruch ciała w obrębie kręgosłupa lędźwiowego są ograniczone. Na chorej stronie mięśnie pleców są napięte. Przy zapaleniu korzonków nerwowych, często krzywy kręgosłup. Pacjent siada na zdrową pupę, rzucać tułów do tyłu z nachyleniem w kierunku zdrowej nogi. Jeśli trzeba mu podnieść przedmiot z podłogi, przyczajony na udach lub pochyla tułów do przodu, zginając przy tym nogą. W pozycji leżącej noga zwykle wygięty.
Lekkie formy rwy kulszowej praktycznie nie ograniczają pacjenta w ruchu. Jeśli choroba postępuje, zmniejsza napięcie mięśni, pojawia się osłabienie mięśni, u pacjentów o swędzenie, uczucie "pełzające". Leżąc w łóżku, cierpiący godzinami nie mogą znaleźć wygodną pozycję. Często czują zimna, suchość lub, wręcz przeciwnie, wilgotność stop. Skóra na stopach zanika lub staje się niebieskawy odcień i staje się cieńsza. Ale po pojawieniu się tych objawów nie warto stawiać sobie pośpieszne diagnoza "rwa kulszowa". Podobny obraz dają pannikulez - zapalenie tkanki podskórnej tkanki tłuszczowej na tle zaburzeń przemiany w tkance tłuszczowej, a także uszkodzenia stawów nóg.
Oprócz nawracającego rwy kulszowej bardzo często takie ostre choroby odcinka lędźwiowego kręgosłupa, jak lumbago lub postrzał. W przypadku lumbago zirytowany korzenie nerwów i pojawia się nagły silny ból. To najczęściej występuje u osób, zatrudnionych w ciężkiej pracy fizycznej, w konsekwencji napięcia mięśni lędźwiowych, a często i przy przechłodzenia. Ale czasami serca po zawale serca mogą powodować ostre i przewlekłe zakażenia, również on może być jednym z objawów rwy kulszowej. Ból jest zazwyczaj trwają kilka dni, ale czasami trwa dwa-trzy tygodnie. Na razie ataku nie puści, pacjent jest lepiej leżenia.
Szczególna forma lumbago rozwija się, gdy po ciężkiej fizycznej dzieje się udręka wiązek mięśniowych, ścięgien lub wylewu krwi do mięśni. Ta odmiana dośrodkowanie objawia się ból pleców na całej długości kręgosłupa i uczuciem ogólnego zmęczenia mięśni.
Należy szczególnie podkreślić: jeśli masz chora schab, to wcale nie oznacza, że zdumiony kręgosłup. Przyczyną bólów lędźwiowych może być zapalenie mięśni (stan zapalny) mięśni lędźwiowych. Choroba trwa długo. Ból mięśni nie jest taka silna, jak w przypadku lumbago, a tępy, pulsujący. Przy tym mięśnie uszczelnione, bolesne przy uczucie i rozciąganie. U pacjentów z przewlekłą infekcje i zaburzenia przemiany materii kostniejące zapalenie mięśni lędźwiowych może kojarzyć się z bólem stawów.
Boli schab: co robić?
Bóle pleców są tak silne, że bez leczenia się nie obejdzie. Niezależnie od przyczyny, która wywołała serca, w pierwszych dniach należy pozostać w łóżku. W kolejnych dniach, w miarę jak ból, uspokaja, choremu wolno chodzić, a na początku najlepiej na kulach, aby odciążyć kręgosłup. Łóżko musi być sztywny, cienki materac ułożony na drewniana tarcza.
Do miejscowego ogrzewania w strefie największego bólu stosuje się irytujące maści, a także musztarda lub plaster. Przynoszą ulgę ciepły wełniany szal, elektryczna grzałka, woreczek z podgrzanym piaskiem, pijawki. Dobrze pomaga pocieranie takie działanie przeciwzapalne i środki przeciwbólowe. Przy kostniejące zapalenie pomagają ciepłe okłady.
Działanie przeciwbólowe mają elektroprotsedury: przezskórna elektroanal'geziya, sinusoidalny-modulowane prądy diadynamik, elektroforezy z nowokainy i inne. W tym samym celu są używane refleksoterapia (akupunktura, kauteryzacja, elektoakupunktura, laseroterapii) i nowokainy blokady. Przy zapaleniu korzonków nerwowych, spowodowane przemieszczeniem krążków międzykręgowych, stosuje się traktsionnuyu terapię - tego rozszerzenia tułowia na łóżku lub pod wodą. Te zabiegi należy przeprowadzać w warunkach szpitalnych. Wydajna balneoterapia - chlorowe sodowe, radon, siarczkowe, terpentyna, kąpiele bromowe, Naftalan, borowinowe aplikacje niskich temperatur.
Jednym z rozwijających się rodzajów leczniczego oddziaływania na bóle w plecach stał się metoda "biofeedback". Jego zasada uzasadnił wybitny krajowy fizjolog P. K. Anokhin jeszcze w latach 30-tych ubiegłego wieku. Metoda przewiduje szkolenia zarządzania funkcjami organizmu. Oto jak wygląda jego stosowanie w leczeniu bólu pleców. Przed chorym zadaniem jest umieścić maksymalnie rozluźnić mięśnie pleców. Pacjent widzi swoją własną elektromiogrammu, która odzwierciedla napięcie mięśni, na ekranie monitora i kiedy są mocno napięte, słyszy się sygnał dźwiękowy. Przy relaks amplituda electromyogram maleje, dźwięk znika. W rezultacie pacjent powstaje motywacja do zmniejszenia patologicznego napięcia mięśni. Zazwyczaj wyniki uzyskuje się nie raz. Aby pacjent nauczył się zrelaksować i zarządzać ton mięśni, trzeba spędzić pięć-sześć sesji. W przyszłości chorzy są w stanie zarządzać rozluźnienie mięśni pleców samodzielnie.
Niebagatelne znaczenie dla uśmierzenia bólu i zapobiegania atakom ma noszenie zewnętrznych obsługujących urządzeń - ortezy: gorsetu, korektor postawy; reklinatora (specjalny gorset, który usuwa nachylenie), klamra, a także czasowych: elastycznego, pasy sztangista lub montera. Wszystkie one zapobiegają deformacji kręgosłupa, poprawiają żylny i limfatyczny odpływ, nadają sylwetce smukłości. Dobrze, jeśli w skład materiału, z którego wykonany jest pas, jest wełna.
Należy tylko wziąć pod uwagę, że jeśli nie przestrzegać zalecenia lekarskie, regularne noszenie ortezy może powodować szkody. Po pierwsze, nosić je na wierzchu bielizny, aby uniknąć przetarć. Zbyt mocno dokręcić ortezy utrudnia oddychanie, trawienie i krążenie krwi w dolnej połowie ciała. Jeśli nie rozstawać się z nimi ani w dzień, ani w nocy, mogą zanikać mięśnie odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Ortezy są przydatne przy dłuższym siedzeniu przy stole, intensywnej aktywności fizycznej, jazdy środkami transportu publicznego. W pozostałym czasie lepiej obejść się bez nich - mięśnie muszą pracować. Idealnym środkiem na ból w plecach były i są zajęcia gimnastykę leczniczą. Własny mięśniowy "gorset" sprawia, że sztuczne "podpory" dla kręgosłupa niepotrzebne.
Czasami aby usunąć atak bólu, pacjenci muszą uciekać się do przyjmowania leków i środków przeciwbólowych. Przy bardzo silnych bólach są one bardziej skuteczne w postaci zastrzyki domięśniowe. Zazwyczaj przepisać leki przeciwbólowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne . Niesteroidowe leki przeciwzapalne środki nadużywać też nie warto. Przeciwwskazania do ich stosowania są wrzody choroby żołądka i choroby wrzodowej dwunastnicy 12 w ostrej fazie, wyrażona ludzkiej wątroby. Aby uniknąć komplikacji, trzeba wziąć tylko jeden lek krótkie kursy na 5-7 dni, wcześniej wybierając go z uwzględnieniem indywidualnych cech organizmu.
W podeszłym wieku (powyżej 65 lat) z nadciśnieniem tętniczym, niewydolności serca lub choroba wrzodowa niesteroidowe leki lepiej wymienić tak zwane inhibitorami cyklooksygenazy-2. Leki te praktycznie nie podrażniać przewód pokarmowy i nie mają innych skutków ubocznych. Miło spędzić kurs zastrzyk witamin, zwłaszcza z grupy B.